مقایسه اثر افزودن نئوستیگمین و کتامین به بوپیواکائین 25/0% در بی دردی بعداز عمل به روش اپیدورال در بیماران شکستگی فمور کاندید جراحی غیر اورژانس

زمینه و هدف: درد یک مشکل پیچیده طبی است که کنترل ناکافی آن پس از عمل جراحی اثرات نامطلوبی بر وضعیت فیزیولوژیکی، متابولیکی و روحی بیمار دارد. افزودن مکمل های جدید منجر به افزایش مدت بی دردی می شود. هدف از این مطالعه مقایسه افزودن نئوستیگمین وکتامین به بوپیواکائین 25/0 % در بی حسی اپی دورال در افزایش مدت بی دردی بعد از عمل میباشد. مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی دوسوکور 90 بیمار بالای 50 سال با asa کلاس i,ii کاندید عمل جراحی الکتیو ران به صورت تصادفی در سه گروه نئوستیگمین ، کتامین و شاهد تقسیم شدند. همه بیماران بی حسی اپیدورال با بوپیواکائین 25/0 % به میزان cc/segment 2 دریافت کرده و علاوه برآن در گروه اول 60میکروگرم نئوستیگمین ،در گروه دوم 40 میلی گرم کتامین اضافه میشد و حجم محلول به 20 سی سی رسانده میشد. میزان اسکور درد پس از عمل براساس معیار vas و مدت زمان بی دردی و مقدار مسکن مصرفی تعیین و بین سه گروه مقایسه شد. یافته ها: در هر سه گروه فراوانی جنسی یکسان بوده وتقریبا 1/55 % افراد در هر سه گروه مرد بودند.همچنین اختلاف معنی داری از لحاظ سنی بین سه گروه دیده نشده و میانگین سنی در سه گروه تقریبا برابر 4/66 سال بوده است. میانگین اسکور درد در 6 و12 ساعت بعد عمل در گروه کتامین به طور معنی داری کمتر از دو گروه دیگر و در گروه نئوستیگمین کمتر از پلاسبو بود . p ? 0.01 ) ) در ریکاوری تفاوت معنی داری بین اسکور سه گروه دیده نشد. p?0.05)). میانگین مدت بیدردی بعد از عمل نیز در گروه کتامین به طور معنی داری بیشتر از دو گروه دیگر و درگروه نئوستیگمین بیشتر از پلاسبو بود . p ? 0.01 ) ).در نهایت میانگین دوزمصرفی مسکن(پتدین)در گروه کتامین از همه کمتر بوده است((p?0.001.